Georges Van Loo heeft ons verlaten op 17 april 2012. Hij was geboren op 8 april 1926, en had de gezegende leeftijd van 86 jaar.

Na zijn studies, werd hij na de oorlog ingelijfd bij het leger als vrijwilliger in het bezette Duitsland. Na zijn terugkeer begon hij te werken als paswerker. Hij schafte zich een fiets aan en begon stilaan te trainen.
Van koers rijden was er nog geen sprake en ook geen geld om een koersfiets aan te schaffen. Een kennis drong aan om toch eens te “proberen” en in zijn ploeg te komen koersen.
Het duurde niet lang of Georges begon prijs te rijden en werd een “onafhankelijke” beroepsrenner, maar een val maakte een einde aan zijn koersavontuur.

Georges was inmiddels al getrouwd en baatte een café uit op de Nieuwstraat/Rode waar hij ook ijsjes verkocht. Hij was politieagent in Rode en werd ook lid bij het ontstaan van de WTC. Zijn vrienden Louis Derijck en Louis Jans noemden hem de “pédalleur de charme”. Na een fietstocht trok Georges onmiddellijk een “kammeke” door zijn golvend haar om er deftig voor te komen. Georges was altijd netjes en afgeborsteld. Hij fietste enorm in souplesse, zijn kamwiel was een “ 50” ook toen hij nog koerste. Hij was verbaast dat de meeste wielertoeristen met een 52 of 53 reden. Hij was van oordeel dat een renner moest draaien.
In alle stilte heeft Georges ons verlaten, hij was niet de man die haantje voor wou zijn en die iemand zou lastigvallen. Een zaak is zeker, met zijn vriend de visboer die amper een week later overleed, zullen zij daarboven al samen met de fiets rondtoeren..
Aan zijn vrouw Maria, zijn kinderen en kleinkinderen bieden wij onze oprechte deelneming aan.
Palmares van Georges is terug te vinden op deze site bij varia.