Fotoalbum

Verslag Dinne

Dag 1

Het copieuze Cava-ontbijt in het Binnenhof, vonden we allemaal zeer lekker en tof. De reis naar Riemst en naar ’t hotel, zetten we tijdig in en verliep makkelijk en snel.
De namiddagtocht, 40 km, verliep niet zonder slag of stoot, een knooppunt gemist, een geluk dat een man ons zijn diensten aanbood.
In Kanne aan het Albertkanaal werd er even gestopt voor een portret, een vriendelijke meneer heeft ons daar op de foto gezet.

Halverwege stopten we aan een leuke kroeg, net op tijd aangezien onze binnenkant om wat vocht vroeg.

Na 27 km stopt Béa plots, er was iets aan de hand! Ja, patat, ze had een lekke achterband.
Nathalie, vanaf nu de naam mecanicien meer dan waard, kreeg de klus immers in een wip geklaard.

We konden verder richting Riemst zonder ambras, waar we onszelf trakteerden op een goed glas.

Dag 2.

Dag 2 begon met zonneschijn, zoals het op een zondag altijd zou moeten zijn. Gilberte was op zoek naar iets, ze zocht de kruik voor op haar fiets. Plots had ze het begrepen, die kruik had ze al lang op haar fiets genepen.

De 80 km in ’t verschiet deerden ons hoegenaamd niet.
De wegen leidden ons langs veld en vaart, de naam ‘mooi fietsparcours’ meer dan waard.

Ik kon op een gegeven moment de roep van het asfalt niet meer weerstaan en ben daarom met al mijn charmes tegen de grond gegaan.
Toen begon onze maag van zijn neus te maken en lieten we ons deze croque goed smaken.

Iets later begon de lucht te overtrekken en begon er regen uit de wolken te lekken. 25 kilometer hadden we nog te verteren en toen konden we onze prestatie eren, want de pint op het terras van het hotel, die smaakte ons wel.
Van het avondeten kon niemand klagen, ik had zelfs zin om een extra dessertje te vragen.

Nog later op de avond werd er heel wat afgedanst, en nog later nog veel meer gezwanst.

Toen de bar sloot, moest iedereen in bed en werd de aspirine voor de ochtend nadien al klaargezet.

Dag 3

Onze konten deden zeer, onze hoofden misschien nog meer. We besloten dan om met de bus naar Tongeren te rijden om Ambiorix daar met een bezoek te verblijden.

Het hotel voorzag een uitgebreid middagmaal, alles uitermate verzorgd, schaal na schaal.
De reis terug naar Rode verliep rustig, iedereen bleek tam en moe. Maar in ’t kort gezegd, deze 3daagse naar Riemst was extreem goe!